Laster izango da zainketa aringarrietako nazioarteko eguna, eta zainketa aringarriduinak izateko eskubidea aitortzen duen lege baten falta sumatzen dugu
Atzera begiratzean, aurrerapenak ikusten ditugu: Gaur egun jendea sentsibilizatuago gaude bizitzaren amaierako zainketen balioarekin. Zaintza horiek eskatzen duten samurtasuna aitortzen dugu, beharrezkoa ez den sufrimendua saihesten saiatzen gara, eta gure balioak eta sinesmenak errespetatzea nahi dugu. Gehiago hitz egiten dugu heriotzaz eta ongi hiltzeko moduaz. Modu komunitarioan antolatzen gara joan-etorri zail honetan elkarri eusteko.
Kontzientziazio sozial horrekin batera, estatu eta autonomien mailako araudietan aurrerapen batzuk egon dira, bizitzaren azken egunetan erabakitzeko eta duintasunez zainduak izateko eskubidea babesten dutenak. Baliabide-hornidura handiagoa ere egon da: zainketa aringarrien zerbitzuak, arlo horretako profesional soziosanitarioen prestakuntza eta administrazioen plangintza handitu egin dira. Gaixotasun aurreratuak eta terminalak dituzten pazienteen premiekiko gero eta sentsibilitate handiagoa azaldu da.
Hala ere, orainari begiratzen badiogu, oraindik erronka handiak daudela ikusiko dugu. Ikusten dugu pertsona batzuek bizitzaren amaieran biziki sufritzen dutela, eta ikusten dugu sufrimendu horren zati bat saihestu zitekeela. Pertsona batzuek gutxiago sufritu izango zuten behar zuten arreta aringarria jaso izan balute. Familia batzuek hobeto lagun zezaketen hiltzen ari zena, azken etapa hori lasaiago biziko zuten, eta haien dolua eramangarriagoa izango zen baliabide horiek eskuratu izan balituzte.
Izan ere, zoritxarrez, eta asko aurreratu dugun arren, batzuetan zainketa aringarrien baliabideak ez dira iristen behar duten pertsona guztiengana, ez dituzte sufrimenduaren dimentsio guztiak jorratzen, edo ez dituzte gaixotasunaren fase guztiak estaltzen. Baliabide horien falta sumatzen dugu.
Beste batzuetan, profesionalak gara pertsonek dituzten beharrak aitortzen ez ditugunak, edo ez gaude prestatuta behar horiek zaintzeko. Prestakuntza horren falta sumatzen dugu.
Eta beste batzuetan, pertsonak arreta aringarria jasotzen duen arren, gizarte- eta familia-sistemak ezin dio behar duen sostengua eman. Eta euskarri horren falta sumatzen dugu.
Horregatik guztiagatik, urriaren 11n Euskadiko herritar guztiak gurekin kontzentratzera animatzen ditugu, Zainketa Aringarrietako lege bat eskatzeko. Pertsona ahulenen eskubideak blindatu eta bizitzaren amaieran zainketa duinak bermatuko dituen lege bat. Sufrimendua fisikoa eta emozionala dela onartzen duen lege bat, baina baita espirituala eta soziala eta ekonomikoa ere, eta horiei aurre egiteko profesionalak eta baliabide zehatzak behar direla aitortzen duena. Maite dituzten pertsonak zaintzen dituzten pertsonei balioa eta sostengua emango dien lege bat. Azken etapan pertsonak sostengatzen dituzten komunitateko profesionalak eta boluntarioak babestuko dituen lege bat. Herritarrak eta eragile sozial, politiko eta sanitario guztiak eskaera horrekin bat egitera animatzen ditugu, lege bat eskatzeko, hau da, gizarte justuago, gizatiarrago eta zintzoago bat eraikitzen laguntzeko.
Modu horretan, alde egiten duten pertsonen falta sumatuko dugu. Baina, agian, ez ditugu faltan izango errukia, zainketak eta bizitza duina eta betea azkeneraino bizitzeko euskarria..
Urriaren 11an 18:00etan
*Gasteiz: Andre Mari Zuriaren plaza
*Donostia: Boulevardeko kioskoa
*Bilbo: Arriaga plaza